«Իրական Հայաստան կոչվածը դա Ավարտված Հայաստանի հոմանիշն է՝ անկախ փաթեթավորումից»․ Մարտիրոսյան

««Հայաստանն ընդունել է խաղաղության պայմանագրի վերջին 2 հոդվածը, տեքստի շուրջ բանակցություններն ավարտված են»:

Սա Ադրբեջանը վերցրեց, ծալեց ու դրեց գրպանը և դրանով դուք ավելի շուտ կտեսնեք ոմնի ծոծորակը, քան խաղաղության պայմանագիր կոչվող ֆարսը:

Ադրբեջանը գրպանը դրեց հետևյալը՝

Արցախում ցեղասպանություն տեղի չի ունեցել,

120.000 հայ չի գաղթել այլ լքել է պատմական ադրբեջանական հողերը, որտեղ ազգային փոքրամասնություն էր:

5000 հոգի հայ մարդ ոչ թե զոհվել է հանուն իր հայրենի հողի համար մղվող պայքարում այլ եղել է զավթիչ, օկուպանտ և անջատողական:

Հաջորդը՝

ԵՄ գնացող երկիրը հանում է ԵՄ դիտորդներին իր երկրից, որոնց ներկայությունը հիմնավորում էր, որպես խաղաղության միակ երաշխիք տարածաշրջանում:

Հաջորդը՝

Հայաստանը հրաժարվում է միջազգային իրավական ատյաններում Ադրբեջանի դեմ ներկայացված իրավական գործընթացներից: Այլ կերպ ասած պետական մակարդակով ուրանում է հայ մարդկանց արյունը, հրաժարվում ադրբեջանական վայրագությունների, ցեղասպանության, բնաջնջման փաստացի իրավական պատասխանատվության ենթարկելու իրավահաջորդությունից:

Այսքանով ոչինչ չի ավարտվում:

Այս ամենը զիջելուց և հպատակվելուց հետո փաստացի Ադրբեջանը պատասխանում է հետևյալ կերպ:

«Բաքվի ակնկալիքներն այն են, որ Հայաստանը պետք է փոփոխի իր Սահմանադրությունը, որը դեռևս տարածքային պահանջներ է պարունակում Ադրբեջանի նկատմամբ»:

Այս ամենը զիջողը շատ լավ գիտի, որ «նվերը» չի անցել, իր ուրացումը չի բավարարել և արդեն որոշ ժամանակ է զբաղված է հերթական պահանջի փաթեթավորմամբ, որի անունն է Իրական Հայաստան:Դա էլ չեն առնելու, դա էլ աշիվ չի լինելու:

P.S. Իրական Հայաստան կոչվածը դա Ավարտված Հայաստանի հոմանիշն է անկախ փաթեթավորումից»:

Քաղաքագետ Վլադիմիր Մարտիրոսյան